Speights

Het enige kiwi-brouwsel in deze index....

Met een naar voorgevoel reisde Edward naar Nieuw Zeeland. Eigenlijk had hij zich niet voorbereid op de lokale situatie rondom de biermarkt. Door zijn hands-on ervaring met Australisch bier waren zijn verwachtingen uiterst laag gespannen. De rommelige situatie in het vliegtuig maakte het er al niet beter op. Heineken, Tiger, Steinlager, van alles werd door elkaar geserveerd. Een soort roulette dus die voor Edward uiterst onvoordelig uitpakte. Telkens weer bedeelde het lot hem Heineken toe. Was er maar Grolsch zuchtte Edward. Maar één keer trof hij een Steinlager. Dit betreft geen dubieus biertje uit de onderste schappen van de Lidl, maar een serieuze Pilsener van Nieuw Zeelands fabrikaat. Alles beter dan Heineken dacht hij nog, maar dat was wellicht een iets te optimistische voorstelling van zaken. Wat een uilenzeik zeg. Tjongejonge, vlieg je bijna tienduizend kilometer en wat krijg je? Kamelenpis! Eenmaal met voeten op Nieuw Zeelandse bodem, stelde Edward meteen maar even orde op zaken en dronk geen Steinlager, Heineken of ander vergif meer. En in de supermarkt hadden ze Grolsch!

Verder was het in het bierschap onduidelijkheid troef. Er was zo veel! De meest verkochte bieren leken (naast Grolsch) Tui, Red Lion, Speights en dus dat Steinlager bocht. Naast grote dozen van bovengenoemd spul was er een enorme keuze: Bavaria, Oranjeboom, Holland bier (?), Corona, 1664, Becks, Budweiser, Leffe en nog veel meer. Ennnn...... Guinness! Wat nu? Edward kon onmogelijk een Grolsch nemen, dit zou immers zijn "Grolsch-moment" bij terugkomst in 0031 danig verstieren. Guinness? Hmm. Misschien later.

Tja, doe maar Speights dan. Geen pils trouwens, het betreft een Ale. Een vreemde eend in deze B.e.e.r.-index, maar aangezien het koude weer, was een Ale een prima keuze. Je moet er niet aan denken om zo'n donkere jongen op een terrasje in Bangkok te nuttigen, maar hier in de kou smaakt hij prima. Bovendien is Speights volgens de brouwerij "the Pride of the South". Rare jongens die Kiwi's. Ik zou wel ergens anders trots op zijn. Denk aan Walvissen, Dolfijnen, Berglandschappen of desnoods een stuk lamsvlees met een lekkere Pinot Noir. Maar dit spul? Ik kan me er niets bij voorstellen.

Maar goed, vergeleken met die smaak van lamgeslagen azijn van die Steinlager is dit alleszins een acceptabel bier. In het land der blinden is éénoog koning, aldus het oud hollandse spreekwoord.

Zo onderzochten wij op een mooie lentedag de brouwerij zonder enig vooroordeel. U moet weten dat deze B.e.e.r.-index een serieuze aangelegenheid is en de recencent gaat natuurlijk niet over één nacht ijs. Dat begreep men eigenlijk niet bij Speights. Nadat we hadden gemeld dat we van een vooraanstaand Nederlands Culinair Webmagazine waren, kregen we geen gratis kaartjes voor de tour. Maar goed, we kregen wel gratis bier na afloop (net als iedereen). Dat bier smaakte en zodoende veroverde Speight zo'n begeerde plek in de B.e.e.r.-index. Dat is al een prestatie op zich, hoewel dit bier zich natuurlijk niet kan meten met de toppers in de hoogste regionen. Maar Speights laat Skol toch mooi achter zich.

B.e.e.r.-index: 27
Smaak: 7
Doordrinkfactor: 6
Verpakking: 8
Plaatsen/Verkrijgbaarheid: 8
Bonuspunt: -1 voor de pijn in je ogen bij al dat blinkende koper tijdens het bezoek aan de brouwerij.
-1 voor het feit dat de gratis tap, buiten bij de brouwerij slechts water schenkt.